Setki zapisanych kart kronik szkolnych to bogate źródło wiedzy o powstaniu, rozwoju i osiągnięciach placówki, która w roku szkolnym 2002/2003 obchodzi jubileusz 40-lecia.
       Pamiętna data w dziejach naszej szkoły to dzień 1 września 1962 r. Ówczesne władze miasta uznały, że będzie to początek istnienia Szkoły Podstawowej nr 3, która swą pierwszą siedzibę miała przy ulicy Reja, obecnie Szkolnej, gdzie dziś mieści się Specjalny Ośrodek Szkolno - Wychowawczy. Kierownikiem nowej placówki został pan Michał Sobański.
       Dwa lata później rozpoczęto budowę nowej siedziby szkoły przy ulicy Moniuszki. Chwila, na którą wszyscy czekali, nastąpiła 25 września 1966 r. To dzień, w którym otworzył podwoje dla swych uczniów i pedagogów budynek zaliczany do najpiękniejszych i najlepiej urządzonych w powiecie. Nie można się zatem dziwić, że dzieci z radością przekraczały próg szkoły, a kadra pedagogiczna z zapałem zabrała się do pracy.
       Lata 60-te to wzmożona praca społeczna i wiele sukcesów, głównie artystycznych. Dziś uśmiechają się do nas ze starych fotografii wspaniałe, wirujące pary z zespołu tanecznego kierowanego przez panią Barbarę Bobińską. Brzmią w uszach wszystkie tony pieśni chóru szkolnego, którym dyrygował pan Jarosław Dopierała. Szumią jeszcze w lasach i przy drogach drzewa, zasadzone przez członków szkolnego koła Ligi Ochrony Przyrody, którego opiekunem przez wiele lat była pełna charyzmy pani Lidia Kohlschmidt.
       Od początku istnienia placówki aktywnie działało harcerstwo, prężnie działający szczep „Gospodarze” realizował zadania wynikające z wielu akcji ogłaszanych przez komendę główną ZHP. Dumni byliśmy z niezliczonych dyplomów i pucharów, wielokrotnych zwycięstw w Turniejach Szczepów oraz imprezach na szczeblu Chorągwi i kraju. Szczególną sławę w kraju zdobyła 46 Drużyna harcerska „Dziady” im. A. Mickiewicza, prowadzona przez harcmistrza Mariusza Rytwińskiego, która w latach 1985-1989 zwyciężyła w większości imprez chorągwianych i centralnych. Choć organizacja ta na przełomie lat 1990. przestała istnieć, zuchy i harcerze na trwałe wpisali się w koloryt tamtych czasów.
       Nadszedł rok 1970. Nad dalszym rozwojem placówki czuwał nowy kierownik szkoły - pan Feliks Świderski.
       Ważną i podniosłą chwilą w życiu szkoły, pamiętną w jej dziejach, było wręczenie sztandaru ufundowanego przez Komitet Rodzicielski. Ta długo oczekiwana uroczystość miała miejsce 29 kwietnia 1971 r. W tym dniu nadano szkole również imię Adama Mickiewicza, a słowa patrona: „Młodości, ty nad poziomy wylatuj” stały się mottem wszystkich poczynań pedagogów i uczniów.
       Lata 70-te to rozpoczęcie działalności spółdzielni uczniowskiej „Sezam”, kierowanej przez pana Lucjana Czarneckiego, to także lata współpracy z zaprzyjaźnioną szkołą w Forst.
       Rok 1973 rozpoczął kilkakrotne zmiany na stanowisku kierowniczym – najpierw dyrektorem szkoły został pan Roman Kowalczyk, który pełnił tę funkcję przez dwa lata, a po nim stanowisko na krótko objął pan Detlew Kohlschmidt. W r. 1975 trudu kierowania ponownie podejmuje się pan Feliks Świderski, w tym też roku funkcję wicedyrektora szkoły obejmuje pani Zofia Buczek, która sprawowała ją nieprzerwanie przez 23 lata, do chwili przejścia na emeryturę.
       Rok 1979 to ważna data dla dzieci kochających sport, zrzeszonych w klubie „Spartakus” – oddano bowiem do użytku kompleks boisk szkolnych wybudowanych w czynie społecznym.
       Dzięki wytężonej pracy nauczycieli i uczniów gabinety i pracownie szkolne stają się coraz piękniejsze i nowocześniej wyposażone, w konkursach wojewódzkich zajmują czołowe miejsca.
       W r. 1980 stanowisko dyrektora szkoły zostało powierzone panu Andrzejowi Kadłubowskiemu, który kierował placówką przez 16 lat.
       Aby poprawić warunki nauczania, nowy dyrektor rozbudowuje budynek szkoły. Dzięki jego aktywności zyskujemy nowy gabinet biologiczny, gabinet do prowadzenia zajęć wyrównawczych, szatnię, salę dla oddziału przedszkolnego, gabinet lekarski oraz drugie pomieszczenie dla świetlicy szkolnej.
       Gdy wspominamy lata osiemdziesiąte, to ożywają kukiełki szkolnego teatrzyku „Bajdocja”, którego opiekunem była pani Krystyna Jaros; imponują osiągnięcia matematyczne klubu „Pitagoras”, za które jesteśmy wdzięczni pani Marii Pazur. Podziw musi wzbudzać zapał pani Barbary Czemko – zbierającej przez 30 lat grosik do grosika, namawiając uczniów do systematycznego oszczędzania.
       Lata te to także wielkie sukcesy sportowe – głównie akrobatów i piłkarzy zdobywających medale pod wodzą panów: Juliana Walczaka i Zygmunta Krzyszowskiego.
       W r.1993 przybywa „Trójce” uczniów – szkoły w Białkowie, Tucholi, Chociczu i Mierkowie stają się filiami naszej placówki.    
         1 września 1996 r. nowy rok szkolny inauguruje pan Dariusz Sidelnik, który w drodze konkursu objął stanowisko dyrektora. Trzy lata później funkcję zastępcy powierza pani Joannie Działa.
       Na zawsze w historii szkoły wpisały się uroczystości szkolne 25-lecia i 30-lecia, ale najbardziej pamiętne i podniosłe były obchody 200. rocznicy urodzin naszego patrona Adama Mickiewicza. Miały one bogatą i niecodzienną oprawę, a ich podsumowaniem była uroczysta gala w Lubskim Domu Kultury.
       W r. 1999 nastąpiła likwidacja filii w Białkowie i Tucholi, dwa lata później zakończyła działalność placówka w Chociczu. Obecnie filią SP 3 jest szkoła w Mierkowie.
       Lata 90-te to niezliczone sukcesy sportowców – lekkoatletów, jak również drużyny dziewcząt w piłce siatkowej. To wysokie lokaty uczniów w wojewódzkich i ogólnopolskich konkursach przedmiotowych, literackich i plastycznych.
       W ostatnich pięciu latach szkoła na naszych oczach rozwija się i pięknieje. Miejscem, w którym lubimy przebywać jest odnowiona, bogato wyposażona biblioteka. Szkoła zyskała też przebudowaną szatnię, gabinet pielęgniarki, drugi oddział przedszkolny.
       Dziś 405 uczniów w 15 oddziałach zdobywa wiedzę w starannie odnowionych salach lekcyjnych, w których położono nowe podłogi panelowe i które, dzięki zaangażowaniu rodziców, cieszą oczy wszystkimi kolorami tęczy. W ciągu 40 lat istnienia Szkoły Podstawowej nr 3 141 pedagogów troszczyło się o rozwój edukacyjny
swych wychowanków, czyniąc to z wielkim sercem i oddaniem.
       Kilku z nich przepracowało w tej szkole prawie 30 lat, a nawet więcej. Są to: p. Halina Furmanek, p. Halina Świderska, p. Zofia Buczek, p. Barbara Czemko, p. Halina Straszyńska. W sekretariacie szkolnym przez wiele lat nad sprawami biurowymi czuwała zawsze uśmiechnięta i życzliwa pani Salomea Sobańska.
    Dziś także 35 nauczycieli kontynuuje dobrą tradycję tej szkoły, ofiarując swym uczniom wszystko, co najlepsze. Każdego dnia tworzymy wspólnie nowe dzieje spisywane w kolejnych tomach kronik. Oby były one dla następnych pokoleń tak ciekawe i bogate jak te, które pozwoliły nam poznać czterdziestoletnią przeszłość.